Βιογραφία

Είναι ο τρίτος γιος της οικογένειας του Τάσου Κεφάλα. Γεννήθηκε στην Αμμόχωστο και μεγάλωσε στο Παραλίμνι, λόγω της τουρκικής εισβολής το 1974. Εδώ και δέκα χρόνια κατοικεί στη τουριστική περιοχή του Πρωταρά. Είναι παντρεμένος με τη Μαρία και έχει τέσσερα παιδιά: Λυγία, Τάσος, Μιχάλης και Γιώργος.

Μεγάλωσε μέσα σ΄ ένα πολύ καλό οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον παρά τις δυσκολίες λόγω της κατοχής από τους Τούρκους της περιοχής της Αμμοχώστου. Το 1976 αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Παραλιμνίου και κατατάχθηκε σαν δεκανέας στη Εθνική Φρουρά σε ηλικία 18 χρόνων. Το 1978, ετελείωσε τη στρατιωτική του θητεία και έτσι μπόρεσε να συνεχίσει τις σπουδές του.
Η φιλομάθεια του τον οδήγησε στην Αμερική ( 1979-1984) όπου απόκτησε το πρώτο πτυχίο Α.Α.S. με διάκριση στη Διοίκηση Τεχνολογίας Ξενοδοχείων του Nassau Community College της Νέας Υόρκης το 1981. Ακολούθως, αποκτά το B.S.B.A. το 1984 στη Διοίκηση Ξενοδοχείων και Εστιατορίων του Πανεπιστημίου Denver του Κολοράντο. Συνέχισε τις σπουδές του και του απονεμήθηκε το πτυχίο M.B.A. (1988) στον τομέα της Διεθνούς Διοίκησης από το Pacific States University του Los Angeles, στην Καλιφόρνια. Ο τίτλος της διατριβής του: “H λειτουργία ενός Ξενοδοχειακού συγκροτήματος.” Το 2000 αποκτά από το Sheffield Hallam University της Αγγλίας το πτυχίο MSc στη Διοίκηση της Φιλοξενίας. Ο τίτλος της διατριβή του: “ Προβλέψεις και αντιλήψεις για τη ποιότητα υπηρεσιών που πρόσφεραν τα ξενοδοχεία τεσσάρων αστέρων της Κύπρου.” Τέλος, το 2010 απόκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα, PhD in International Business Management.
Το ενδιαφέρον του για τον αθλητισμό τον βρίσκει ποδοσφαιριστή της Ανόρθωσης Αμμοχώστου στην περίοδο 1976-1978 επιτυγχάνοντας σκοράρει 20 τέρματα. Την περίοδο 1978-1981 αγωνίστηκε στον Παγκύπριο της Νέας Υόρκης πετυχαίνοντας 30 τέρματα. Αργότερα πήρε υποτροφία από το Πανεπιστήμιο για τον αθλητισμό και ονομάστηκε για τρία συνεχή έτη ώς πολυτιμότερος παίκτης. Στο NAIA (National Association of Intercollegiate Athletics) ανακηρύσσεται ως δεύτερος διακεκριμένος εθνικός σκόρερς πετυχαίνοντας 54 τέρματα.
Εργάζεται ως Επιθεωρητής Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης του Ξενοδοχειακού Κλάδου στο Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού. Είναι μέλος του Κυπριακού Συνδέσμου Διευθυντών Ξενοδοχείων και μέλος του Κυπριακού Συνδέσμου Αρχιμαγείρων. Επίσης, είναι μέλος των Διευθυντών των Αμερικάνικων Ξενοδοχείων και Μοτέλς, Πρόεδρος της Ροταριανής Λέσχης Αμμοχώστου και μέλος του Παγκύπριο Συνδέσμου Σκουός.
Είναι βαθιά αναμιγμένος στο θέμα του και γράφει σχετικά με τη Ξενοδοχειακή Βιομηχανία εδώ και δέκα χρόνια. Άρθρα του για τα προβλήματα της Ξενοδοχειακής Βιομηχανίας της Κύπρου δημοσιεύονται και σήμερα σε εφημερίδες και περιοδικά.
Ακούραστος αγαπά να βοηθά την κοινότητα του. Είναι πάντα φιλικός, πολύ προσιτός και το ενδιαφέρον του για το καλό των παιδιών είναι πολύ γνωστό. Πάντα φιλόξενος σε όλους και αγαπά πολύ να ασχολείται με τον κήπο του.

Είναι γεγονός ότι για να ετοιμαστεί η δίγλωσση σειρά, η καθεμιά από έξι βιβλία, σύνολο περίπου 2000 σελίδες, αφιέρωσα χιλιάδες ώρες από την ξεκούραση και τις διακοπές, όπως δικαιούται κάθε άνθρωπος, κάθε εργαζόμενος αλλά και κάθε πολύτεκνος. Δούλεψα νύκτα μέρα με πολύ μεράκι και αγάπη και ξόδεψα πολλά χρήματα. Mε πικρία διαπιστώνω, όμως, ότι η προσφορά μου εξαργυρώνεται με καλά λόγια, κι αυτά κάποτε, δυστυχώς, δεν εξαργυρώνονται ούτε κατά προσέγγιση με τα χρήματα που ξόδεψα για την έκδοση των βιβλίων αλλά ούτε και με τις ανθρωποώρες που ξόδεψα για την ετοιμασία των βιβλίων. Aν χρησιμοποιούσα αυτές τις ώρες σε επαγγελματικές ασχολίες θα κέρδιζα χρήματα διπλάσια, τόσο από την εξοικονόμηση των χρημάτων για την έκδοση των δώδεκα βιβλίων όσο κι αυτά που έχασα αν εργαζόμουν κάπου επ’ αμοιβή. Δεν μεμψιμοιρώ για ότι έκανα, γιατί ότι έκανα το έκανα από αγάπη και μεράκι, από αγάπη για την Κύπρο μας και ιδιαίτερα για το Παραλίμνι, τη γενέτειρα γη. Eπίσης, το έκανα κι από μεράκι για το επάγγελμα που επέλεξα να ακολουθήσω, αυτό της ξενοδοχειακής και επισιτιστικής βιομηχανίας. Έτσι, παρόλο που εξαρχής γνώριζα ότι για την έκδοση των βιβλίων θα πλήρωνα τόσο σε χρήμα όσο και σε χρόνο και ότι δεν θα έπαιρνα ανταλλάγματα, εντούτοις το αποτόλμησα γιατί είμαι πρώτα από όλα εκπαιδευτικός και έχω την υποχρέωση να προσφέρω τις γνώσεις μου σε όποιο τις χρειάζεται και κατά δεύτερο λόγο είμαι αυτό που αποκαλείται από κάποιους τόπακας, δηλαδή άνθρωπος που αγαπά τον τόπο του.