Οι Τουριστικές Επαύλεις θα μας αφήσουν χωρίς γή και τουρίστες (2017)
Τουριστική Μελέτη
Από την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας στην Κύπρο έχουν γίνει τρία εγκλήματα: Το πρώτο ήταν το πραξικόπημα, το δεύτερο το περιβόητο Χρηματιστήριο και τρίτο, όσο και αν σε φαίνεται περίεργο, είναι οι τουριστικές επαύλεις.
Να μου επιτρέψετε να ενδιατρίψω στο τρίτο που αναφέρεται στο σύγχρονο έγκλημα σε βάρος της πατρίδας μας αλλά και του μέλλοντος των παιδιών μας. Να υπενθυμίσω τη γνωστή ρήση: «Ότι η γη τούτη δεν είναι δική μας, τη δανειστήκαμε από τα παιδιά μας».
Μετά το πραξικόπημα και την εισβολή και την κατάληψη από τους Τούρκους του 40% σχεδόν της γης και την προσφυγοποίηση 200.000 Ε/Κ έγινε ένας αγώνας επιβίωσης και αξιοποίησης κάθε πηγής εισοδήματος. Σωστά, τότε, η Κυβέρνηση αξιοποίησε το κάθε τι για να αναπτύξει τον τουρισμό. Έτσι, από 264,000 αφίξεις τουριστών που είχαμε πριν από την εισβολή σταδιακά φθάσαμε σήμερα να έχουμε 2,409.919 (2006) αφίξεις. Φτάνει να αναφέρουμε ότι πριν από την εισβολή είχαμε 60 ξενοδοχειακές μονάδες, με συνολικά 5.771 κλίνες, στις οποίες μονάδες εργάζονταν 2,000 άνθρωποι, σήμερα φθάσαμε να έχουμε 909 ξενοδοχειακές μονάδες (αδειούχες από ΚΟΤ-2006), με συνολικά 93.957 κλίνες, στις οποίες μονάδες εργάζονταν 35,700 άνθρωποι. Ο τουρισμός αποδείχθηκε για την Κύπρο η «χρυσή κότα που γεννούσε τα χρυσά αυγά» και έδωσε ώθηση σε ολους τους τομείς της οικονομίας ώστε ν’ αναβαθμιστεί και αναβαθμίστηκε το εισόδημα κάθε πολίτη και να θεωρείται η Κύπρος σήμερα ως μια αναπτυγμένη χώρα με ευμάρεια, παρά την πληγή που άφησε η εισβολή.
Δυστυχώς, ο τουρισμός ξέφυγε από τα παραδοσιακά πλαίσια. Αναπτύχθηκαν εταιρίες με στόχο τη δημιουργία τουριστικών επαύλεων, οι λεγόμενοι developers, οι οποίοι αγοράζουν άγονα κυρίως χωράφια, τα οποία παίρνουν έναντι λίγων λεφτών ή με ανταλλαγή κάποιων διαμερισμάτων ή επαύλεων, τα εξωραϊζουν και στη συνέχεια κτίζουν πολυτελείς επαύλεις ή διαμερίσματα και τα μοσχοπουλούν κυρίως σε ξένους. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, που θα καταστρέψει το τουριστικό μας προϊόν και τη ποιότητα του τουρισμού μας. Είναι μία σύγχρονη μέθοδος ξεπουλήματος των περιουσίων μας και γενικά της Κύπρου.
Μπορεί να αποκτήσουμε σε αντιπαροχή δύο τουριστικές επαύλεις μέσα σ’ ένα τεμάχιο γης για τα παιδιά μας, χωρίς να σκεφτόμαστε τα εγγόνια και δισέγγονα μας ( ο επενδυτής ανάπτυξης γης παίρνει έξι τουριστικές επαύλεις). Τα εγγόνια μας σε μια μεταγενέστερη εποχή θα έρθουν να αγοράζουν σπίτια για να διαμένουν μέσα στις δικές τους περιουσίες που στο πρόσφατο παρελθόν έχουν πωλήσει οι γονείς τους σε ξένα χέρια.
Τέτοια παραδείγματα είναι οι όμορφες περιοχές: Κάππαρη, Βρισούδκια, στην περιοχή Πρωτάρα, Αγία Θέκλα στην περιοχή Αγία Νάπα, Πάφος, κλπ. Εκεί βλέπουμε τώρα "τσιμεντούπολεις" που έχουμε δημιουργήσει με αντιπαροχή, αντί να υπάρχουν θεματικά πάρκα που να παρουσιάζουν την παραδοσιακή αγροτική περιοχή και τον καθημερινό τρόπο ζωής της περιοχής μας κάποιων άλλων εποχών. Τίποτα από αυτά που γίνεται θα προσελκύσει «ποιοτικό τουρισμό». Είναι μόνα στα λόγια που ακούμε ότι έχουμε ποιοτικό τουρισμό από τον ΚΟΤ, τους βουλευτές, τις τοπικές αρχές και από τον σύνδεσμο ξενοδόχων και από όσους ασχολούνται και μιλούν για ποιοτικό τουρισμό.
Από τα ξενοδοχεία και άλλες υπηρεσίες οι Δήμοι έχουν σημαντικά εισοδήματα, ενώ με τις τουριστικές επαύλεις το μόνο που κερδίζουν είναι έσοδα από το νερό και τα σκύβαλα. Από τη σωστή ανάπτυξη του τουρισμού θα μπορούσε να μειωθεί το ανεργιακό πρόβλημα, να δώσει περισσότερες διεξόδους στους νέους μας και να λυθεί το πρόβλημα της εποχικότητας.
Αντί αυτών, σκεπτόμαστε το εύκολο χρήμα για να ικανοποιήσουμε το παρόν, χωρίς να κοιτάζουμε το μέλλον των παιδιών μας και γενικά του τόπου μας. Πόσες φορές να πουλήσουμε αυτή τη πατρίδα; Παράλληλα, με τις λεγόμενες τουριστικές επαύλεις μπορεί να συμβούν και παράδοξα, όπως ακριβώς συνέβηκε στη Πέγεια όπου η πλεοψηφία των κατοίκων είναι ξένοι και αύριο ο νέος Δήμαρχος και Δημοτικές Αρχές θα είναι ξενόφερτοι.
Είμαι από το Παραλίμνι και διαπιστώνω ότι έχουμε πάθει πολλά με τον Πρωταρά. Και πρέπει να μας γίνει μάθημα. Προχωρούμε, πουλούμε και ξεπουλούμε χωρίς σκέψη, χωρίς να υπολογίζουμε το μέλλον, χωρίς σωστό προγραμματισμό, χωρίς όραμα, ότι κάνουμε το κάνουμε για το παρόν, για το εύκολο χρήμα. Ο Πρωταράς έχει γίνει μια διαφημιστική ταμπέλα: Μενού στα πεζοδρόμια, κράκτες, κακοτεχνίες στα κτίρια, παρανομίες σε καταστήματα και εστιατόρια και το πιο «ωραίο» που βλέπει κάποιος όταν επισκεφθεί τον Πρωταρά είναι τα γραφεία πωλήσεων τουριστικών επαύλεων και διαμερισμάτων. ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙΣ, παρά μια έρημη πόλη, χωρίς τουρίστες, χωρίς τίποτα.
Ας μην παραγνωρίζομε και την πιθανότητα να έχουμε και κάποια μορφή λύσης του κυπριακού προβλήματος, οπόταν όλες οι επενδύσεις θα αρχίσουν σιγά-σιγά να γίνονται στην κατεχόμενη μας Αμμόχωστο.
Οφείλουμε λοιπόν, την κότα που γεννούσε για χρόνια χρυσά αυγά, που στήριζε την οικονομία του τόπου μας να την διαφυλάξουμε ως κόρην οφθαλμού, και όχι να την ξεπουλήσουμε στον βωμό του γρήγορου και εύκολου κέρδους. Όλοι οι φορείς με μεγαλόπνοα σχέδια, με όραμα, όρεξη και αγάπη προς αυτόν τον τόπο οφείλουμε να ακούσουμε τα μηνύματα και τα προβλήματα των καιρών, ώστε να στηρίξουμε, τη βάση της οικονομίας του τόπου μας.
Υ.Γ. : Η πιο πάνω μελέτη δημοσιεύτηκε στη Εφημερίδα Τουριστικός Τύπος, 2 Νοεμβρίου 2007.